بررسی سازگاری تعدادی از ژنوتیپ‌های زیتون در شرایط آب و هوایی طارم زنجان

به منظور بررسی سازگاری برخی از ژنوتیپ‌های بومی زیتون آزمایشی با 8 ژنوتیپ در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در ایستگاه تحقیقات زیتون طارم زنجان از سال 1386 لغایت 1390 به‌اجرا درآمد. درختان زیتون با فاصله 6×6 در فروردین 1386 کشت شدند. صفات مختلف رویشی و زایشی اندازه‌گیری شد. نتایج مقایسه میانگین صفات رویشی نشان داد که ارتفاع، عرض تاج، سطح مقطع تنه و رشد فصل جاری شاخه درختان زیتون بین ژنوتیپ‌ها دارای تفاوت معنی‌دار بودند. تعداد گل‌آذین در شاخه، تعداد گل در گل‌آذین، درصد گل کامل و درصد نهایی تشکیل میوه در بین ژنوتیپ‌ها دارای تفاوت معنی‌دار بود. ژنوتیپ‌های T2، T3، T7 و G4 با بیش از 120 گل‌آذین در شاخه برتر از بقیه بودند. بیشترین تعداد گل در گل‌آذین در ژنوتیپ‌های T2، T7 و B3 مشاهده شد. وزن میوه بین ژنوتیپ‌ها دارای تفاوت معنی‌دار بود به‌طوری‌که وزن میوه از 3/2 تا 8/9 گرم بین ژنوتیپ‌ها متفاوت بود. ژنوتیپ G4 درشترین میوه را داشت.بیشترین وزن گوشت به ژنوتیپ G4 تعلق داشت. عملکرد میوه در درخت بین ژنوتیپ‌ها دارای تفاوت معنی‌دار بود به‌طوری‌که ژنوتیپ T2 بیشترین عملکرد و ژنوتیپ B1 کمترین عملکرد را داشت. درصد روغن در ماده خشک بین ژنوتیپ‌ها متفاوت بود و ژنوتیپ G4 بیش از 50 درصد روغن در ماده خشک داشت. به‌طورکلی ژنوتیپ‌های T2 وT7 بر اساس میزان عملکرد بالا و درصد روغن حدود 44 درصد و ژنوتیپ G4با توجه به درشتی میوه (بیش از 9 گرم)، عملکرد نسبتاً خوب (حدود یک تن) و میزان روغن بالا (بیش از 52 درصد در ماده خشک)، به‌عنوان ژنوتیپ‌های امید بخش معرفی می‌شوند.